بررسی تلفات جاده ای جانوران در حومه شهر (مطالعه موردی: کمربندی جنوبی شهر رباط کریم)

تلفات جاده  ای یکی از پیامدهای مخرب توسعه انسان محور بر زیستگاه های حیات وحش است. افزایش تراکم جاده ها و عبور آن ها از درون زیستگاه های حیات وحش به یکی از عوامل تهدید کننده جمعیت های گونه های جانوری تبدیل شده است. کمربندی جنوبی شهر رباط کریم در مجاورت کاربری های غالب کشاورزی، زراعی و باغی و در نتیجه زیستگاه های گونه های جانوری قرار گرفته که همواره تلفات جاده ای بر جمعیت جانوران آثار مخربی داشته است. در این مطالعه، با استفاده از ثبت مکانی تصادفات گونه های جانوری در کمربندی جنوبی در یک دوره 170 روزه، گونه های حساس تر به تلفات جاده ای، نقاط داغ و تاثیر زمان بر نرخ تصادفات جاده ای بررسی شد. در مجموع تعداد 37 فرد حیوان در طی 34 روز حادثه در حین عبور از جاده کشته شدند که متعلق به چهار گونه پستاندار، یک گونه پرنده و یک گونه خزنده بودند. نتایج نشان داد که تعداد تلفات جاده ای گونه سگ (Canis familiaris) بیش ترین میزان است. تعداد تلفات جاده ای گونه روباه قرمز (Vulpes vulpes) در ساعات شب که توام با تاریکی هوا است، نسبت به سایر گونه ها بیش تر و تعداد تلفات جانوری در بهمن نسبت به سایر ماه ها بیش ترین و برابر با هشت فرد بوده است. از میان کاربری های موجود، در نزدیکی کاربری های کشاورزی، زراعی و باغی، تعداد تلفات جاده ای بیش تر دیده شد بدین علت که در طول مسیر جاده نقاط داغی وجود دارد که در آن تعداد تلفات حیوانی زیاد است و تعداد این نقاط پنج عدد محاسبه گردید. به طور کلی نرخ تردد پایین خودرو ها و نبود روشنایی در جاده (تیرهای چراغ برق) و وجود حداقل نور چراغ خودرو ها که عامل کوری موقت جانوران در شب است، از مهم ترین علل تلفات جاده ای در مطالعه حاضر است.