بررسی تیتر آنتی بادی نانوسفر کوپلیمری دو بلوکه PLA-PEG حاوی پروتئین نوترکیب کایمریک آنتی ژن محافظ و فاکتورکشنده باسیلوس آنتراسیس

هدف:

 تا به امروز واکسن های زیادی برای بیماری سیاه زخم ساخته شده؛ اما هنوز واکسنی ایده آل تولید نشده است. در این تحقیق، برای رفع مشکلات ناشی از واکسن های موجود و افزایش کارایی واکسن پیشنهادی، از پروتئین نوترکیب کایمریک حاوی دمین 1 فاکتور کشنده و دمین 4 آنتی ژن محافظ باسیلوس آنتراسیس در نانوکپسول کوپلیمری استفاده شد.

در این مطالعه تجربی، برای تولید نانوکپسول های حاوی پروتئین نوترکیب کایمریک آنتی ژن محافظ و فاکتور کشنده باسیلوس آنتراسیس از روش امولسیون دوگانه تبخیر حلال استفاده شد. اندازه و پتانسیل زتای نانوذرات، بازده بارگذاری نانوذرات، الگوی رهایش پروتئین نوترکیب، تاثیر احتمالی روش تولید نانوذرات پلی لاکتیک اسید- پلی اتیلن گلیکول (PLA-PEG) بر روی ماندگاری پروتئین های نوترکیب بررسی شد. به منظور تولید آنتی بادی و بررسی پاسخ ایمنی، از موش های سوری به عنوان نمونه تست و شاهد استفاده شد.

میانگین تیتر آنتی بادی تولیدی علیه پروتئین های کایمریک به صورت بارگذاری شده نسبت به آزاد، اختلاف معنی داری را نشان می دهد. اختلاف تیتر آنتی بادی بین گروه های یک بار تزریق بارگذاری شده و دو بار تزریق بارگذاری شده و آنتی ژن آزاد، معنی دار است و بیش ترین تیتر آنتی بادی، مربوط به دو بار تزریق بارگذاری شده است. هم چنین بین تزریق بارگذاری شده یک تزریق و آزاد، اختلاف معنی داری مشاهده گردید. این مطلب بیانگر این است که می توان با بارگذاری آنتی ژن های کایمریک در نانوذرات PLA-PEG و یک بار تزریق (به جای چهار تزریق) میزان آنتی بادی بیش تری تولید نمود.

نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که دمین چهار آنتی ژن محافظ و دمین اول فاکتور کشنده باسیلوس آنتراسیس با یک دیگر ادغام پذیرند و آنتی ژن فعالی را تولید می نماید. این آنتی ژن های کایمریک تولید شده (LFD1-PA4)، فعال است و قادر به تحریک سیستم دفاعی حیوان آزمایشگاهی می باشد. هم چنین نانو حامل های حاوی آنتی ژن تولیدی با رهایش کنترل شده، می تواند سیستم ایمنی حیوان آزمایشگاهی را تحریک نماید.