تبیین مدل ساختاری-تفسیری توسعه گردشگری ورزشی در ایران

هدف از‎ ‎پژوهش حاضر، شناخت در مورد مدل‎ ‎ساختاری ‏‎-‎تفسیری‎‎‏ توسعه ی گردشگری ورزشی‎ ‎‏ایران بوده است. این پژوهش از‎ ‎نظر هدف، ‏کاربردی و با رویکرد آمیخته، که به صورت پیمایشی انجام‏ شد. جامعه‎ ‎آماری‎ ‎تحقیق‎ ‎در دو سطح کمی و کیفی بود، جامعه کیفی 15 نفر شامل ‏خبرگان گردشگری و گردشگری ورزشی و مدیریت ورزشی و جامعه کمی 30000نفر شامل مدیران دفاتر مسافرتی، مربیان و داوران و دست ‏اندرکاران برگزاری مسابقات، تماشاچیان رویداد ورزشی، بازیکنان تیم ها و مدیران ارشد و با استفاده از جدول مورگان تعیین شد که افراد به ‏صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این‎ ‎مطالعه،‎ ‎با‎ ‎مرور‎ ‎اسناد و مدارک‎ ‎و‎ ‎مصاحبه از‎ ‎خبرگان، عوامل‎ ‎گردشگری‎ ‎ورزشی‎ ‎ایران‎ ‎شناسایی‎ ‎و‎ ‎سپس‎ ‎روابط‎ ‎بین‎ ‎این‎ ‎عوامل‎ ‎با‎ ‎استفاده‎ ‎از‎ ‎روش‎ ‎مدلسازی‎ ‎ساختاری‎- ‎تفسیری‎ ‎تعیین شد.‏‎ ‎ابزار‎ ‎جمع‎ ‎آوری‎ ‎داده‎ ‎ها‎ ‎مصاحبه‎ ‎و‎ ‎پرسشنامه که به منظور جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه استفاده‎ ‎شد. با‎ ‎توجه‎ ‎به‎ ‎نتایج،‎ ‎‏7 عامل‎ ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎مهم‎ ‎ترین‎ ‎عوامل ‏شناسایی‎ ‎گردید. عامل تقویت زیرساختی و مطلوبیت از اساسی‎ ‎ترین عوامل می‎ ‎باشد و در مدل ساختاری- تفسیری ابتدا روابط بین عوامل تعیین ‏شد و با استفاده از تحلیل میک‎-‎مک میزان اثرپذیری و اثرگذاری عوامل تعیین شد، که عوامل دولتی و قانونی با قدرت نفوذ6 بالاترین تاثیر را بر ‏دیگر عوامل دارند. نتایج‎ ‎این‎ ‎پژوهش‎ ‎برنامه ریزان‎ ‎را‎ ‎کمک‎ ‎می‎ ‎کند،‎ ‎بتوانند، تصمیمات‎ ‎هوشمندانه‎ ‎تری اتخاذ‎ ‎و‎ ‎مسیر‎ ‎مناسب‎ ‎تری‎ ‎را‎ ‎جهت ‏توسعه این‎ ‎صنعت،‎ ‎انتخاب نمایند‎