تغییرات برخی ویژگی های بیوشیمیایی برگ انگور بیدانه قرمز متاثر از تنش خشکی و کاربرد برخی کودهای آلی و شیمیایی
انگور (Vitis vinifera) یکی از مهمترین محصولات باغی در دنیا و ایران به شمار می رود. خشکسالی یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد گیاه و تولیدات کشاورزی در سراسر جهان بخصوص در مناطق خشک و نیمه خشک است. کاربرد کودهای آلی و شیمیایی به عنوان بهبود دهنده ویژگی های خاک یکی از راهکارهای کاهش اثرات تنش خشکی می باشد. به منظور بررسی اثر کاربرد کمپوست، بایوچار و سولفات پتاسیم بر وزن خشک برگ، محتوای رطوبت نسبی برگ، کلروفیل a،b، کل،کاروتنویید و عناصر برگ انگور رقم بیدانه قرمز در شرایط بدون تنش خشکی (در حد ظرفیت زراعی) و تنش خشکی (40 درصد ظرفیت زراعی) پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال1396 در دانشگاه رازی (کرمانشاه) انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد وزن خشک برگ انگور برای تیمارهای کودی سولفات پتاسیم، کمپوست و بایوچار به ترتیب 7/3، 6/3 و 5/3 گرم به دست آمد. محتوی رطوبت نسبی، غلظت کلروفیل a وکارتنویید برگ بین تیمارهای کودی اختلاف معنی داری نداشت. افزایش نسبت کلروفیل a به b، 95/2، 30/3 و 02/7 درصد به ترتیب در تیمارهای بایوچار، سولفات پتاسیم و کمپوست در مقایسه با تیمار شاهد تغییر کرد. در شرایط تنش خشکی با کاربرد بایوچار در مقایسه با کمپوست و سولفات پتاسیم، غلظت فسفر، پتاسیم، منیزیم و مس برگ انگور به طور معنیداری بیشتر بوده در نتیجه نسبت کروفیل a به b و وزن خشک برگ انگور در مقایسه با شرایط بدون کاربرد کود بهبود یافت. براساس یافته های این پژوهش برای کاهش اثرات منفی تنش خشکی بر ویژگی های بیوشیمیایی و وزن خشک برگ انگور، کاربرد بایوچار سپس سولفات پتاسیم و کمپوست در گزینه های بعد توصیه می شود.
بایوچار ، سولفات پتاسیم ، کمپوست ، کلروفیل ، کاروتنوئید
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.