بررسی فراوانی و کلینیک و پاتولوژیک ضایعات لب بر اساس بیوپسی

هدف از این مطالعه توصیف خصوصیات کلینیکوپاتولوژیک ضایعات لب جهت شناسایی زودرس و درمان مناسب بیماران می باشد.

این مطالعه، یک مطالعه توصیفی و مقطعی بر روی 158 بیمار با ضایعات لب می باشد که اطلاعات آن ها در بیمارستان شهید صدوقی از سال های 1387 تا 1391 ثبت شده است و تحت بیوپسی قرار گرفته اند. سپس داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS version 16 و آزمون مربع کای و آزمون دقیق فیشر Chi- Square و Fisher’s Exact Test  تحلیل شد. در این مطالعه P کمتر 0/05 معنی دار تلقی شد.

این مطالعه بر روی 158 بیمار (77 مرد و 81 زن) با محدوده سنی 4 تا 93 سال انجام شد. 44 بیمار مبتلا به ضایعات بدخیم و 114 بیمار دارای ضایعه خوش خیم بودند. شایع تر ین بدخیمی در این بیماران اسکواموس سل کارسینوما و در مرحله بعد بازال سل کارسینوما بود. در میان ضایعات خوش خیم، آسیب های واکنشی، تومورهای خوش خیم و ضایعات التهابی به ترتیب شایع تر ین موارد بودند.

نتیجه گیری:

 شایع تر ین جراحات لب به طور کلی تومورهای خوش خیم با درگیری لب تحتانی بودند. به علاوه، شیوع ضایعات بدخیم با افزایش سن رابطه مستقیم داشت. به این منظور در هر فرد مسن با ضایعه لب، ابتدا باید ضایعات بدخیم به خصوص اسکواموس سل کارسینوما رد شود.