تاثیر باکتری های تسریع کننده رشد گیاهی و کود شیمیایی روی ارقام سیب زمینی در دو سیستم هواکشت و مزرعه

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

در سیستم هواکشت، بهینه سازی مواد مغذی مهم ترین عامل برای تولید با کیفیت و عملکرد بالای بذر سیب زمینی سالم است. این پژوهش طی دو سال (1398-1397) در گلخانه و مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل با هدف تعیین بهینه سازی تغذیه سیب زمینی در سیستم هواکشت به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل گیاهچه های سه رقم سیب زمینی (آگریا، کایزر و بانبا)، فاکتور دوم در دو سطح شامل عدم مصرف و مصرف کود شیمیایی و فاکتور سوم در دو سطح شامل عدم کاربرد و کاربرد ترکیب سه نوع باکتری (Azospirillum lipoferum OF، Pseudomonas putida 169، Azetobacter chroococcum 5) بودند. در سال دوم، آزمایش در مزرعه به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و با دو فاکتور انجام شد. فاکتور اول مینی تیوبرهای تولیدی از سیستم هواکشت در سه رقم آگریا، کایزر، بانبا و فاکتور دوم در چهار سطح عدم مصرف و مصرف باکتری های Azospirillum lipoferum، Pseudomonas putida، Azetobacter chroococcum بودند. نتایج آزمایش هواکشت نشان داد بیشترین تعداد و وزن مینی تیوبر در بوته در رقم بانبا و بیشترین تعداد استولون و تعداد روز تا غده زایی در رقم کایزر تحت تاثیر تغذیه با کود شیمیایی به دست آمدند. کاربرد ترکیب سه نوع باکتری، اثر معنی دار بر افزایش ارتفاع بوته نسبت به کاربرد کود شیمیایی داشت. در بررسی بین ارقام، بیشترین ارتفاع بوته در رقم کایزر و بیشترین تعداد استولون در رقم بانبا به دست آمد. بررسی نتایج آزمایش مزرعه نیز نشان داد کاربرد باکتری های Azospirillum در ارقام اگریا و بانبا و باکتری Pseudomonas در رقم بانبا تاثیر معنی داری در افزایش تعداد غده داشته اند. بیشترین وزن غده در ارقام اگریا و کایزر و همچنین بیشترین وزن خشک غده در رقم اگریا با کاربرد باکتری Azospirillum حاصل شد. در مقایسه بین ارقام، بیشترین تعداد ساقه در بوته متعلق به رقم کایزر بود. با توجه به نتایج این پژوهش، تغذیه با کود شیمیایی در سیستم هواکشت و استفاده از باکتری Azospirillum lipoferum در مزرعه می تواند سبب افزایش عملکرد سیب زمینی شود.

زبان:
فارسی
صفحات:
109 تا 124
لینک کوتاه:
magiran.com/p2306618 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!