واکنش گندم های ایمر و دوروم به سطوح متفاوت کود نیتروژن

گندم های تتراپلویید پوشینه دار ایمر که از اجداد گندم های امروزی محسوب می شوند، دارای پتانسیل قابل توجهی در بهبود گندم های دوروم به ویژه از نظر محتوای پروتئین دانه هستند. به منظور بررسی واکنش گندم های تتراپلویید پوشینه دار ایمر و دوروم به سطوح متفاوت کود نیتروژن، 12 ژنوتیپ گندم تتراپلویید شامل هشت ژنوتیپ دوروم و چهار ژنوتیپ ایمر در سال زراعی 1396 در مزرعه کشت شدند. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد که در آن چهار سطح کود اوره (صفر، 50، 150 و200 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل اصلی و ژنوتیپ ها به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر کود نیتروژن بر صفات روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، درصد پروتئین، درصد نیتروژن و غلظت نیتروژن دانه در سطح یک درصد معنی دار بود. اثر ژنوتیپ بر همه صفات در سطح یک درصد معنی دار بود. گندم های پوشینه دار ایمر از میانگین بیشتری در تعداد سنبله در مترمربع، درصد پروتئین، غلظت نیتروژن و درصد نیتروژن دانه در مقایسه با گندم های دوروم برخوردار بودند. با توجه به این نتایج، گندم های ایمر می توانند منبع ژنتیکی غنی برای بهبود صفات، در گندم های دوروم به ویژه پروتئین دانه باشند.