بررسی رابطه سرمایه انسانی اعضای هیات علمی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان تربیت بدنی

هدف از این تحقیق بررسی رابطه سرمایه انسانی اعضای هیات علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان تربیت بدنی بود. روش تحقیق، از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی بود. جامعه آماری دانشجویان کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه تهران (310=n) و نمونه آماری طبق فرمول کوکران، 175 نفر بود. نمونه گیری به صورت تصادفی انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سرمایه انسانی نادری (1390) بود. روایی پرسشنامه توسط متخصصان تایید شد و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 978/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (آزمون k-s، تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی تفکیکی و رگرسیون چندگانه گام به گام) استفاده شد. یافته ها نشان داد بین سرمایه انسانی و پیشرفت تحصیلی با وجود متغیر کنترل رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (452 /0=r). بین مولفه های توانایی شناختی (512 /0=r)، شایستگی فراشناختی (396 /0=r) و مهارت های ارتباطی-عاطفی (488 /0=r) با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت.  نتایج رگرسیون چندگانه گام به گام نشان داد توانایی شناختی با ضریب همبستگی چندگانه (812/0=  R)، شایستگی فراشناختی (578/0 = R) و مهارت های ارتباطی-عاطفی (645/=0R) توانایی پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان را دارند. پس هر اندازه سرمایه انسانی اعضای هیات علمی بیشتر باشد،  شاهد پیشرفت تحصیلی دانشجویان تربیت بدنی خواهیم بود.