رابطه هوش هیجانی و کمال گرایی مربیان با کیفیت رابطه مربی-ورزشکار در رزمی کاران نخبه

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه هوش هیجانی و کمال گرایی مربیان با کیفیت رابطه مربی-ورزشکار در رزمی کاران نخبه بود. پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و جامعه آماری آن تمامی رزمی کاران (تکواندو، کاراته، جودو، ووشو و کشتی) حاضر در مسابقات لیگ برتر در سال 1396 بودند. در این پژوهش مجموعا 300 نفر (60 مربی و 240 ورزشکار) شرکت و پرسشنامه های هوش هیجانی، کمال گرایی و کیفیت رابطه مربی- ورزشکار را تکمیل نمودند. داده ها از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش هم زمان تحلیل شد. نتایج نشان داد که به طور معناداری بین هوش هیجانی و کمال گرایی خودمحور، با کیفیت رابطه مربی-ورزشکار همبستگی وجود دارد (01/0>p)، به علاوه، تحلیل داده ها نشان داد که هوش هیجانی و کمال گرایی 58 درصد از تغییرات کیفیت رابطه مربی-ورزشکار را تبیین می کنند؛ درحالی که این تبیین در مورد ابعاد دیگرمحور و جامعه محور کمال گرایی معکوس بود (001/0>p). بر اساس یافته های حاضر به نظر می رسد، ویژگی های هوش هیجانی و کمال گرایی مربیان نقش موثری در کیفیت رابطه مربی-ورزشکار ایفاء می کنند و سطوح کیفیت این رابطه در رزمی کاران نخبه متناسب با این ویژگی هاست.