تعیین نقش میانجی مزیت رقابتی و شهرت سازمانی در رابطه علی مسئولیت اجتماعی و عملکرد تیمی باشگاه پرسپولیس

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی مزیت رقابتی و شهرت سازمانی در رابطه علی مسئولیت اجتماعی و عملکرد تیمی پرسپولیس بود. روش شناسی پژوهش توصیفی - پیمایشی با هدف کاربردی و رویکرد معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری شامل کلیه هواداران پرسپولیس و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 384 نفر (به روش تصادفی) بود. از پرسشنامه های شهرت باشگاه رسلر (2010)، مزیت رقابتی حسینی (1390)، مسئولیت اجتماعی گالبریث (2010)، عملکرد تیمی گلن (2003)، حسینی (1395)، کوپر و ساتر (2011) استفاده شد. جهت بررسی و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید؛ تحلیل نتایج نیز با نرم افزارهای SPSS 22 و Smart PLS 3 انجام شد. مشخص گردید مسئولیت اجتماعی بر عملکرد تیمی، مزیت رقابتی و شهرت سازمانی تاثیر مثبت ومعنادار دارد. به علاوه، اثر مستقیم ومعنادار شهرت بر عملکرد تیمی و نقش میانجی شهرت به صورت جزیی تایید شد. با این حال، تاثیر مزیت رقابتی بر عملکرد تیمی و نقش میانجی مزیت رقابتی تایید نگردید. پیشنهاد می شود باشگاه پرسپولیس با انجام مسئولیت های اجتماعی در ابعاد اقتصادی، اخلاقی، قانونی و بشردوستانه، موجب ارتقاء شهرت، مزیت رقابتی و عملکرد تیمی باشگاه شود.