بررسی ارتباط شیوع سرمی بیماری گورم با متغیرهای سن، جنس، نژاد، بیماری تنفسی و منطقه جغرافیایی در شهرستان تبریز

گورم یک بیماری عفونی و واگیردار شایع در تک سمی ها است که توسط استرپتوکوکوس اکویی تحت گونه اکویی ایجاد می گردد. بدین منظور مطالعه حاضر، روی 184 راس اسب به منظور بررسی فراوانی حاملین باکتری مذکور در جمعیت اسب های اسبداری های شهرستان تبریز انجام گرفت. جهت بررسی حضور پادتن ضد پروتیین M استرپتوکوکوس اکویی تحت گونه اکویی در سرم اسب های مورد آزمایش، نمونه های خون اخذ گردید. نمونه های سرمی جمع آوری شده به وسیله آزمایش الایزای غیرمستقیم از نظر وجود پادتن فوق مورد بررسی قرار گرفت. فراوانی نسبی حاملین در نریان 3/53 درصد و مادیان 5/24 درصد بود. بین فراوانی حاملین و جنسیت، ارتباط معنی داری مشاهده شد (001/0p). همچنین شیوع سرمی حاملین در اسب های با سابقه بیماری تنفسی 95 درصد و بدون سابقه بیماری تنفسی 6/39 درصد بود. ارتباط معنی داری بین فراوانی حاملین و سابقه بیماری تنفسی وجود داشت (001/0p). شیوع سرمی در اسب های نژاد کرد 2/68 درصد، نژاد عرب 1/37 درصد، نژاد دوخون 64 درصد و نژاد تروبرد 80 درصد تعیین شد. بین فراوانی حاملین و نژاد ارتباط معنی داری مشاهده شد (05/0p). بین حاملین و سن اسب ها ارتباط معنی داری مشاهده نشد (05/0p). نتایج آزمون کای اسکورنیز نشان داد که بیشترین نتایج مثبت مربوط به منطقه آرپادرسی نسبت به باسمنج و خسروشهر شهرستان تبریز می باشد (001/0p). مطالعه حاضر اولین بررسی در مورد بیماری گورم در منطقه شهرستان تبریز بود که نتایج آن نشان دهنده وجود حاملین پایدار عامل این بیماری، بدلیل احتمالی عدم رعایت بهداشت مناسب در باشگاه های سوارکاری منطقه مذکور می باشد.