اثر تعاملی توانایی مدیریت و درماندگی مالی بر حق الزحمه حسابرسی در چارچوب نظریه نمایندگی (شواهد تجربی: بورس اوراق بهادار تهران)

در پژوهش حاضر به بررسی اثر تعاملی توانایی مدیریت و درماندگی مالی بر حق الزحمه حسابرسی در چارچوب نظریه نمایندگی پرداخته شده است. جامعه آماری در تحقیق حاضر بورس اوراق بهادار تهران می باشد که تعداد 168 شرکت از این جامعه در دوره زمانی 1388 الی 1396 بعنوان نمونه تحقیق انتخاب شده است. به منظور انجام تحلیل های آماری در پژوهش حاضر از روش رگرسیون خطی چندگانه به روش پانل-اثرات ثابت استفاده شده است. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نشان می دهند که توانایی مدیریت دارای اثری کاهنده بر حق الزحمه حسابرسی می باشد. همچنین این ارتباط تحت تاثیر درماندگی مالی شرکت قرار گرفته و کاهش می یابد. با توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان چنین نتیجه گیری نمود که توانایی مدیریت موجب کاهش دستکاری اطلاعات حسابداری و کاهش حجم رسیدگی های حسابرس مستقل می شود که این موضوع موجب کاهش حق الزحمه حسابرس مستقل می شود. با این وجود توانایی مدیریت در محیط های همراه با بحران مالی در راستای کاهش حق الزحمه حسابرسی از اثر بخشی کافی برخوردار نیست.