وضعیت فعالیت بدنی کودکان دبستانی شهر بوشهر در سال 1398: مطالعه مقطعی

فعالیت بدنی یکی از اجزای سبک زندگی است که به عنوان یک رفتار مهم ارتقا دهنده سلامت باعث پیشگیری و به تاخیر انداختن انواع بیماری های مزمن و مرگ ومیر زودرس می شود. با توجه به کاهش مقدار فعالیت بدنی در سال های اخیر، این مطالعه با هدف بررسی فعالیت بدنی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر بوشهر در سال 1398 انجام یافته است.

در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، جامعه پژوهش شامل تمامی دانش آموزان ابتدایی شهر بوشهر بود، تعداد 406 دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد سطح فعالیت بدنی کودکان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 20 از آزمون های آماری t مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد.

میانگین نمره فعالیت بدنی شرکت کنندگان 84/0± 27/3 بود، که بیان کننده سطح متوسطی از فعالیت بدنی است. بین فاکتورهای جمعیت شناختی (تحصیلات پدر و مادر، مقطع تحصیلی و شاخص توده بدنی) با فعالیت بدنی ارتباط آماری معنی دار مشاهده شد. دانش آموزانی که والدین آن ها دارای سطح تحصیلات بالاتری بودند، فعالیت بدنی بیش تری داشتند و افردای که چاق بودند فعالیت بدنی کم تری داشتند.

بین عدم فعالیت بدنی و افزایش شیوع اضافه وزن و چاقی  ارتباط مستقیمی وجود دارد و توجه به شیوه زندگی افراد به ویژه کودکان و نوجوانان که در سنین یادگیری هستند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین لازم است در راستای ارتقای مقدار فعالیت بدنی دانش آموزان، برای آموزش و فرهنگ سازی لازم، اهتمام بیش تری به عمل آید.