بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و مهاری ‏عصاره دانه سویا (‏Glycine max‏) بر استیل ‏کولین استراز و تولید نانوبیوفیبریل های ‏آمیلوئیدی

سویا (Glycine max) گیاهی از خانواده بقولات و از مهم ترین گیاهان روغنی است. دانه سویا سرشار از پروتئین و ترکیبات فیتوشیمیایی مختلف، به ویژه ایزوفلاون ها می باشد. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و مهاری عصاره هیدروالکلی دانه سویا بر استیل کولین استراز و تولید نانوبیوفیبریل های آمیلوییدی در پروتئین آلبومین سرم گاوی به عنوان یک پروتئین مدل است. ابتدا دانه زردرنگ سویا پودر شده، سپس عصاره هیدروالکلی آن تهیه گردید. با روش گاز کروماتوگرافی جرمی، ترکیبات عصاره به دست آمد. اثرات ضدآلزایمری با سنجش فعالیت آنتی آکسیدانی به روش DPPH، بررسی مهار آنزیم استیل کولین استراز به روش المن و بررسی مهار تولید نانوبیوفیبریل های آمیلوییدی به روش جذب سنجی کنگورد انجام شد. از تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی گذاره برای تایید حضور رشته های آمیلوییدی استفاده شد. حضور ماده موثره جنیستیین، به مقدار 97/2 درصد و اسیدهای چرب پالمیتیک و لینولییک اسید به ترتیب 11/3 و 69/10 درصد در عصاره دانه زرد سویا تایید شد. بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره سویا با دوزهای مختلف نشان داد که با افزایش غلظت عصاره ، درصد فعالیت آنتی اکسیدانی نیز افزایش می یابد. بررسی مهار آنزیم استیل کولین استراز با استفاده از آنالوگ سوبسترا به نام استیل تیوکولین یدید  (ATCI) نشان داد که با افزایش غلظت عصاره میزان مهار آنزیم افزایش می یابد. میزان عصاره در غلظت های بالا موجب کاهش تولید نانورشته های آمیلوییدی شد. این مطلب با تصاویر میکروسکوپ الکترونی مورد تایید قرار گرفت. دانه های زرد سویا، با اثرات آنتی اکسیدانی و مهاری خوبی که بر آنزیم استیل کولین استراز دارند، می توانند کاندیدای مناسبی برای کاهش عوارض جانبی آلزایمر باشند.