تدوین مدل والدگری ازدواج

والدین مسوولیت اصلی تربیت کودکان را برعهده دارند. تاثیری که والدین بر فرزندان می گذارند، گاهی آشکار و گاهی کاملا نامحسوس است. این تاثیرات تحت عنوان والدگری قابل بررسی است. برای والدگری نقش های مختلفی مطرح شده که یکی از مهمترین آن ها آماده کردن فرزندان برای ازدواج است. این پژوهش با هدف تدوین مدلی برای والدگری ازدواج انجام شد.

این پژوهش به روش کیفی و با رویکرد تلفیقی و استفاده از مطالعات اسنادی، روش دلفی فازی و مطالعات میدانی به صورت مصاحبه انجام شده است که درآن سی مصاحبه نیمه ساختاریافته جهت گردآوری اطلاعات انجام شده است. شش متخصص خانواده و ازدواج با روش نمونه گیری قضاوتی، شانزده نفر زن و شوهر، نیمی از آن ها با نارضایتی زناشویی و نیمی دیگر با رضایت زناشویی و همچنین هشت نفر از والدین آن ها به روش قضاوتی و داوطلبانه انتخاب شدند. برای بررسی محتوای مصاحبه های صورت گرفته، مفهوم سازی و استخراج مقوله ها از روش استراس و کوربین استفاده شد.

تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که چهارده شاخص هویت جنسیتی، آموزش جنسی، نگرش به جنس مخالف، تصویرسازی از بدن، هوش هیجانی، فرزندپروری، استقلال، مهارت حل مشکل، مهارت ارتباطی، سرمایه اجتماعی(درون و بیرون خانوادگی)، سلسله مراتب، مرزبندی در روابط، هویت فرهنگی و هوش اخلاقی که در پنج دسته عوامل آموزشی، روانی، اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی دسته بندی شدند نقش مهمی در والدگری ازدواج ایفا می کنند. 

اطلاع از معیارها و شاخص های والدگری ازدواج می تواند به والدین، زوجین و درمانگران خانواده کمک کند که از آنچه رفتارها و روش های کارآمد و مناسب در راستای والدگری ازدواج است آگاه تر شوند و در نتیجه از این معیارها برای زندگی مشترک و ازدواج موفقتر و رضایت بخش تر استفاده نمایند.