بررسی ارتباط قدردانی و حمایت اجتماعی ادراک شده با شادکامی زنان سالمند مناطق 3، 4 و 5 شهر تهران در سال 1399 در دوران همه گیری بیماری کووید-19: یک مطالعه توصیفی

شادکامی از متغیرهای روان‌شناسی مثبت‌نگر است که می‌تواند بر زندگی سالمندان تاثیرگذار باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه شادکامی با حمایت اجتماعی و قدردانی در زنان سالمند انجام پذیرفت.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی است. برای این مطالعه 384 نفر از زنان سالمند مناطق 3، 4 و 5 شهر تهران در سال 1399 به‌صورت در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس‌های قدردانی (Gratitude Questionnaire-Six Item Form)، حمایت اجتماعی ادراک ‌شده (Multidimensional Scale of Perceived Social Support) و شادکامی آکسفورد (Oxford Happiness Inventory) استفاده شد. سرانجام در 54 نوبت با مراجعه به پارک‌های مناطق 3، 4 و 5 شهر تهران، شرکت‌کنندگان به پرسش نامه‌های پژوهش به‌صورت قلم-کاغذی پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون خطی گام‌به‌گام استفاده شد.

میانگین و انحراف استاندارد متغیرهای شادکامی 38/7 ± 08/26، حمایت اجتماعی 05/7 ± 90/25، قدردانی 30/6 ± 66/22، معاینه مختصر وضعیت روانی 62/2 ±85/26 و سن 71/2 ±75/63 سال بود. نتایج همبستگی نشان داد که شادکامی با حمایت اجتماعی (78/0=r، 001/0(P< و قدردانی (44/0=r، 001/0(P< رابطه مثبت و معنی‌داری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون خطی گام‌به‌گام نشان داد که حمایت اجتماعی (716/0=β، 001/0(P< و قدردانی (213/0=β، 001/0(P< قادر به‌پیش بینی 65 درصد از تغییرات شادکامی بودند.

قدردانی و حمایت اجتماعی با شادکامی رابطه مستقیم دارند و می توانند شادکامی را به‌صورت مثبتی پیش بینی کنند. بنابراین توجه به مفاهیم قدردانی و حمایت اجتماعی در برنامه‌های درمانی و مشاوره ای به‌عنوان یک روش موثر جهت افزایش شادکامی زنان سالمند می‌تواند مفید باشد.