تغییرات سطوح آنزیم های کبدی تحت تاثیر غلظت های تحت کشنده دی کرومات پتاسیم در هامور ماهی لکه زیتونی منقوط (Epinephelus stoliczkae, Day 1875)

اهداف هدف:

 از این مطالعه بررسی میزان تغییرات آنزیم های کبدی در پلاسمای هامورماهی لکه زیتونی منقوط دریای عمان(Epinephelus stoliczkae)تحت القای غلظت های مختلف دی کرومات پتاسیم در طی 21روز در شرایط آزمایشگاهی بود.

200 قطعه هامورماهی لکه زیتونی منقوط با میانگین طول کل2/2±6/29سانتی متر و میانگین وزن کل4/92±5/389گرم از دریای عمان صید گردید. جهت اجرای آزمایش سمیت تحت کشنده سه تیمار 6/3، 31/7 و6/14میلی گرم بر لیتر کروم (سه تکرار و یک شاهد) انتخاب گردید. ماهی ها به مدت 21روز در معرض کروم قرار گرفتند و در فاصله زمانی 5/0، 1، 7، 14 و 21روز پس از شروع آزمایش، به منظور اندازه گیری سطح آنزیم های کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوتراسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز (ALP)، از ساقه دمی ماهی ها نمونه خون تهیه شد. سنجش میزان آنزیم ها با استفاده از روش فتومتری انجام و مقادیر سنجیده شده برحسب U/Lبیان شد.

بیشترین و کمترین میزان آنزیم های کبدی در هامورماهی لکه زیتونی منقوط به ترتیب برابر بود با: آسپارتات آمینو ترانسفراز=28/10±298-21/6± 198، آلانین آمینوترانسفراز=19/2±81-56/2±38، آلکانین فسفاتاز= 76/2±177-21/4±118U/L. باگذشت زمان، میزان آنزیم های کبدی در تیمارهای مختلف نسبت به گروه شاهد افزایش و اختلاف آماری معنی داری را نشان داد (05/0>P).در مورد هر سه آنزیم کبدی بیشترین میزان در تیمار سوم و روز 21و کمترین میزان در تیمار اول و زمان 5/0روز ثبت شد.

در این آزمایش،آنزیم های کبدی در پاسخ به افزایش غلظت کروم و مدت زمان در معرض بودن،افزایش یافتند که علت آن می تواند آسیب به سلول های کبدی و درنتیجه آزاد شدن آنزیم های کبدی در پلاسما باشد. به طورکلی می توان آنزیم های کبدی را به عنوان نشانگر زیستی آلودگی در محیط های طبیعی استفاده نمود.