سازگاری روستاییان با تغییرات آب و هوایی و ارتباط آن با عوامل اجتماعی (مطالعه موردی: روستاییان شهرستان بابلسر-استان مازندران)

هدف اصلی این پژوهش، سنجش سطح سازگاری روستاییان با تغییرات آب وهوایی و رابطه آن با عوامل اجتماعی بوده است. جامعه آماری این تحقیق 2877 نفر از روستاییان شهرستان بابلسر می باشند که با استفاده از فرمول کوکران و نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 224 نفر به عنوان نمونه آماری برگزیده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بوده است. میزان پایایی سوالات پرسشنامه بیش از 60 درصد گزارش شده و اعتبار صوری پرسشنامه نیز از سوی متخصصان علوم کشاورزی در دانشگاه علوم کشاورزی و متخصصان علوم اجتماعی در دانشگاه مازندران تایید شده است. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که مساحت زمین زراعی (20/0)، آگاهی از منابع اطلاعاتی (18/0)، اعتماد نهادی (17/0)، فشار هنجاری کارشناسان کشاورزی و افراد محل (16/0) با سازگاری روستاییان - نسبت به پیامدهای تغییرات آب وهوایی همبستگی مثبت و ضعیف داشته اند، در حالی که بین فشار هنجاری شورای محل، سن و درآمد با سازگاری روستاییان نسبت به پیامدهای تغییرات آب وهوایی رابطه معنی دار وجود نداشته است. متناسب با یافته های پژوهش پیشنهاد می گردد بهبود دانش و مهارت های کشاورزان در خصوص تغییرات آب و هوایی و آشناسازی آنها با راهبردهای سازگاری و برآوردهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی پیامدهای تغییر آب و هوا برای جامعه روستایی، سازگاری آنها با آثار زیانبار تغییرات آب وهوایی را بهبود می بخشد.