اثربخشی زوج درمانی راه حل مدار بر دلزدگی، بخشش زناشویی و سبک های ارتباطی زوجین آسیب دیده از روابط فرازناشویی

روابط فرازناشویی یکی از دلایل عمده طلاق و ازهم پاشیدگی زندگی زناشویی و در نهایت، کاهش سلامت جامعه است. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر دلزدگی، بخشش زناشویی و سبک های ارتباطی زوجین آسیب دیده از روابط فرازناشویی بود.

طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی افراد مراجعه کننده با مشکل روابط فرازناشویی همسر به مراکز مشاوره بهار، باور و اکسیر شهر ساری در سال 1399 بود. 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (15 نفر) و یک گروه گواه (15 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله طی 7 جلسه تحت زوج درمانی راه حل مدار 90 دقیقه ای قرار گرفتند. پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (1996)، پرسشنامه بخشش ری و همکاران (2001) و پرسشنامه سبک های ارتباطی کریستنسن و سالاوای (1984) در مورد آن ها اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس صورت گرفت.

نتایج نشان داد که آموزش تکنیک راه حل محور بر بخشش (001/0P<، 63/55F=) و دلزدگی زناشویی (001/0P<، 85/48F=) تاثیر داشت.

زوج درمانی راه حل مدار بر اهداف برجسته، قابل دسترسی، ملموس و قابل اندازه گیری تمرکز دارد و بر دلزدگی، بخشش زناشویی و سبک های ارتباطی زوجین آسیب دیده از روابط فرازناشویی، موثر است.