دولت رفاه و آموزش و پرورش رایگان با توجه به اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

در قوانین بیشتر کشورهای جهان آموزش بدون هزینه و عمومی است و از حقوق اساسی شهروندان به حساب می آید. براساس نظرات حقوق دانان حق آموزش و پرورش رایگان و اجباری برای کودکان در قامت یک اصل کلی قابل پذیرش می باشد.

مواد و روش ها: 

این تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می‏ باشد و روش جمع‏ آوری اطلاعات بصورت کتابخانه‏ ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.

یافته ها:

 علی رغم اینکه در قانون اساسی بر رایگان بودن و آسانی در آموزش محصلین در مدارس تاکید شده، لیکن با وجود قوانین پر از قید و بند، عدم بررسی های لازم، دوگانگی در گفتار و کردار مقامات مسیول مخارج تحصیل را به عهده قشرهای متوسط و مستضعف می گذارد.

ملاحظات اخلاقی: 

در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت داری رعایت شده است.

نتیجه گیری:

 با عنایت به موقعیت حاکم بر مدارس و عدم بازرسی مکفی در رابطه با گرفتن پول به بهانه های متفاوت از اولیا دانش آموزان در مدارس دولتی همواره از اجرای اصل سی ام قانون اساسی دور و دورتر می شویم و تساوی و برابر آموزشی که از اصول قانون اساسی و دولت رفاه می باشد دچار خواب عمیق و فراموشی می شود.