افزایش بیان ژنB7-H4 درسرطان معده و نقش آن بعنوان یک بیومارکر بالقوه تشخیصی

سرطان معده یکی از متداولترین سرطانهای شایع با مرگ و میر بالاست. B7-H4 بعنوان یک بیومارکر جدید تشخیصی بالقوه در سرطان معده ذکر شده است. اما اهمیت بالینی آن در این زمینه هنوز نامشخص است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی سطح بیان mRNA ژن B7-H4 در نمونه های توموری متاستازی و غیرمتاستازی در مقایسه با حاشیه تومور بافتهای مربوطه و ارزیابی نقش آن در پیشرفت و پیش آگهی تومور بود.

در این مطالعه، بلوکهای پارافینه از60 بیمار با گاستریک آدنوکارسینوما (30 مورد همراه با متاستاز در زمان تشخیص و30 مورد بدون شواهد متاستاز) که طی سالهای 1387 تا 1397 در بیمارستان امام خمینی تهران تحت گاستروکتومی قرار گرفته بودند، مورد استفاده قرار گرفت. نمونه ها به روش پانچ (شامل تومور و حاشیه تومور برای هر نمونه) از بلوکهای پارافینه بعد از مشخص شدن ناحیه مد نظر توسط پاتولوژیست گرفته شد. استخراج RNA از بخشهای توموری و حاشیه تومور انجام شد. بیان B7-H4 mRNA از طریق qRT-PCRمورد ارزیابی قرار گرفت.

افزایش بیان B7-H4 mRNA در 5/81% از بافتهای توموری مشاهده شد. اختلاف معنی دار در بیان B7-H4 mRNA در بافتهای توموری موارد همراه با متاستاز (001/0>p) و بدون متاستاز (003/0>p) در مقایسه با حاشیه تومور دیده شد. اما مقایسه بیان B7H4 mRNA بین بافتهای توموری افراد با متاستاز یا بدون متاستاز، تفاوت معنی داری (0.732p=) را نشان نداد. همچنین آنالیزها ارتباط معنی دار بین بیان B7-H4 mRNA و متغیرهای کلینیکال وهسیتوپاتولوژی را نشان نداد.

یافته های ما حاکی از نقش احتمالی B7-H4 بعنوان یک بیومارکر، در بیماران با سرطان معده است. اگر چه تحقیقات بیشتر در این زمینه مورد نیاز است.