بررسی تاثیر استرس شغلی بر استرس اکسیداتیو در پرستاران بیمارستان منتخب شهر سنندج

پرستاری جزء مشاغل پراسترس است. استرس شغلی، منجر به تشکیل بیش از حد رادیکال های آزاد می شود، هنگامی که توازن بین تولید رادیکال آزاد و آنتی اکسیدان ها مختل شود، استرس اکسیداتیو رخ می دهد. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر استرس شغلی بر استرس اکسیداتیو در پرستاران در بیمارستان منتخب شهر سنندج می باشد.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی است. با در نظر گرفتن معیارهای ورود به مطالعه 46 نفر از پرستاران و 46 نفر از پرسنل اداری بیمارستان وارد مطالعه شدند. پس از جمع آوری اطلاعات دموگرافیک، ارزیابی استرس شغلی از طریق پرسشنامه استرس شغلی Osipow، تهیه نمونه های خونی و اندازه گیری فعالیت آنزیمی سوپر اکسیداز دیسموتاز (SOD)، مالون دی آلدیید (MDA) و کاتالاز (CAT) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS.16 انجام شد.

بین میزان استرس شغلی در گروه پرستاران و پرسنل اداری تفاوت معنی دار وجود داشت (P<0/05). بررسی پارامترهای استرس اکسیداتیو اختلاف معنی داری را بین دو گروه برای آنزیم های SOD (0/083(P= و MDA (0/0578(P= و CAT (0/0592(P= شان نداد. همچنین استرس بر سطح SOD، MDA و CAT با تعدیل متغیرگروه تاثیر نداشت.

با توجه به یافته های پژوهش، استرس شغلی بر پارامترهای سنجش استرس اکسیداتیو تاثیر نداشت. همچنین پارامترهای سنجش استرس اکسیداتیو با تعدیل متغیر استرس، در دو گروه تفاوت معنی داری را نشان ندادند. این نتایج ممکن است به دلیل اینکه سطح استرس در دو گروه به گونه ای باشد که افراد هنوز به مرحله فرسودگی نرسیده باشند، سازگاری افراد با استرس و جوان تر بودن گروه پرستاران باشد. لذا پژوهش های بیشتر در این زمینه لازم است.