بررسی فعالیت الکترومیوگرافی اندام تحتانی حین آغاز راه رفتن در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

هدف :

در بسیاری از مطالعات، اختلالات راه رفتن در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس را به عنوان شایع ترین اختلال در این بیماری یاد کرده اند. از این رو مطالعه حاضر به منظور بررسی الگوی عملکرد عضلات اندام تحتانی در شروع راه رفتن در بیماران مولتیپل اسکلروزیس در مقایسه با افراد سالم طراحی شده است.

مطالعه حاضر از نوع مقایسه ای در دو گروه بیمار مولتیپل اسکلروزیس و سالم انجام شد. 16 بیمار زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با نمره EDSS≤4.5 به روش نمونه گیری غیراحتمالی ساده انتخاب شدند. هم چنین 16 فرد سالم و همسان از نظر جنس، قد و وزن به صورت تصادفی در گروه کنترل سالم انتخاب شدند. ترتیب فراخوانی، زمان پاسخ و کار فیزیولوژیکی عضلات تی بیالیس قدامی، سولیوس، بایسپس فموریس، گلتیوس میدیوس و رکتوس فموریس در هر دو گروه حین آغاز راه رفتن ثبت و بررسی شد.

نتایج نشان داد که فعالیت الکتریکی عضلات منتخب اندام تحتانی در افراد دارای مولتیپل اسکلروزیس نسبت به گروه سالم تاخیر معناداری (02/0<p) داشت. هم چنین بررسی نسبت (Root Mean Square) RMS هر عضله نسبت به مجموع عضلات در دو گروه نشان داد، عملکرد عضلات سولیوس و گلتیوس میدیوس بین دو گروه اختلاف معناداری (05/0<p) داشت.

اگرچه بررسی داده های الکترومیوگرافی نشان داد که ترتیب فعال سازی عضلات در گروه مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و سالم یکسان است؛ اما کاهش سهم میزان فعالیت عضلات سولیوس و گلتیوس مدیوس نسبت به سایر عضلات منتخب اندام تحتانی، در این بیماران می تواند در بررسی سینرژی های عضلانی در شروع راه رفتن در مطالعات آینده مفید باشد.