بررسی اثر مواجهه توام با استرس گرمایی و روانی بر سطح سرمی تستوسترون در موش های صحرایی نر

هدف:

 در این مطالعه به بررسی اثر مواجهه توام استرس گرمایی به عنوان یک عامل استرس محیطی و استرس روانی بر سطح سرمی هورمون تستوسترون در موش های صحرایی نر پرداخته شده است.

این مطالعه بر روی 40 عدد موش سالم صحرایی نر بالغ ویستار طی دوره  40 روزه انجام شد. موش ها به صورت مساوی و به طور تصادفی به سه گروه مواجهه و یک گروه شاهد تقسیم شدند. موش ها در گروه مواجهه با استرس گرمایی در معرض مواجهه با دمای 36 درجه سانتی گراد و رطوبت 20درصد قرار گرفتند. گروه مواجهه با استرس روانی در معرض سه نوع استرس شامل نور استروب، شیب دار نمودن قفس و پخش صدا قرار گرفتند. گروه توام نیز روزانه مطابق ترتیب مذکور هر دو نوع مواجهه را تجربه می نمودند. سپس، میزان هورمون تستوسترون در همه گروه ها اندازه گیری شد.

نتایج این مطالعه نشان داد، گروه مواجهه توام (15/1±ng/ml 20/4) از سطح هورمونی کم تری نسبت به دو گروه های مواجهه که به صورت جداگانه در معرض استرس گرمایی (15/1± ng/ml35/4) و روانی (51/1±ng/ml 98/4) قرار گرفتند، برخوردار بودند. این در حالی است که میزان سطح هورمون گروه شاهد 69/1±ng/ml 41/5 بود. نتایج واریانس تک متغیره نشان داد گروه مواجه توام بیش ترین میزان اختلاف سطح هورمون را نسبت به گروه شاهد و بزرگ ترین اندازه اثر را دارد.

به طور کلی، استرس گرمایی و روانی هر کدام می توانند بر سطح هورمون تستوسترون به عنوان یکی از مولفه های تولید مثلی تاثیرگذار باشند. با این حال مواجهه توام با این دو نوع عامل استرس زا ممکن است به  اثرات حادتری بر روی سطح هورمون مورد بررسی منجر شود.