بررسی جایگاه فناوری های آموزشی و ارتقاء کیفیت آن در حیطه مهارت آموزی

در نظام آموزش غیر رسمی‌و مهارت‌آموزی سه جزء اصلی فراگیر، مربی و محتوای آموزشی مورد توجه قرار می‌گیرند و فعالیت‌های مربی در کارگاه آموزشی به‌صورت ارتباط رو در رو و حضوری با فراگیران به‌منظور ایجاد یادگیری است. این در حالی است که آموزش باید دربرگیرنده تمام فعالیت‌های هدفمند یادگیری باشد و علاوه بر ارتباط رو در رو و حضوری، می‌تواند از روش‌های دیگری نظیر آموزش از راه دور، یادگیری مجازی و سایر قابلیت‌های فناورانه استفاده کند. آموزش‌های فنی و حرفه‌ای و مهارت‌آموزی در بخش صنعت و بازارکار اهمیت فراوانی دارند. همچنین نظام آموزش فنی و حرفه‌ای با سایر نظام‌های آموزشی تفاوت‌هایی دارد. با توسعه نظام مهارت‌آموزی و نیز توسعه فناوری‌های آموزشی و اطلاعات و ارتباطات، علاوه بر ارکان سنتی نظام آموزش کلاس‌محور شامل مربی، فراگیر و محتوای آموزشی‌، بایستی جزء اساسی دیگری به عنوان جزء چهارم نظام آموزش مهارت مورد توجه قرار گیرد. در پژوهش انجام شده، با توجه به نتایج حاصل از روش آلفای "کرونباخ" و مقیاس " لیکرت" و ارزیابی سطح کیفیت آموزش نظری و عملی در مراکز آموزشی فنی و حرفه‌ای و آموزشگاه های آزاد، تقویت جزء چهارم نظام آموزش و ارتقای کیفیت مهارت‌آموزی با استفاده از فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات پیشنهاد شده است. محور اصلی راهکارهای پیشنهادی این تحقیق دقت در تنظیم و ارایه محتواهای آموزشی، ضبط حرفه‌ای صوتی و تصویری محتوای آموزشی‌، ذخیره‌سازی، نگهداری و به اشتراک‌گذاری محتوای ارایه‌شده و ایجاد امکان دسترسی مداوم افراد مجاز به محتوای آموزشی به‌صورت الکترونیکی با استفاده از قابلیت‌های فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات است.