ترویج شاخص های توسعه با رویکرد مولفه برتری و رشد هوشمند

توجه به توسعه کالبدی شهر، یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه شهری محسوب می شود. در ایران گسترش سریع فیزیکی شهرها در قالب رشد بدون برنامه و ناموزون در راستای علل مختلف از جمله مهاجرت های بی رویه یکی از مشکلات اساسی شهرها محسوب شده که پدیده ای تحت عنوان پراکنده رویی از نتایج رشد این گونه می باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی تحلیل شاخص های توسعه شهری با رویکرد مولفه برتری و هوشمند در منطقه 16 تهران است. از میان نظریات و مکاتب مطرح شده در رابطه با حل مساله پراکنده رویی؛ نظریه رشد هوشمند شهری به عنوان نظریه پایه ای و هدایت گر تحقیق انتخاب شده است. روش اصلی مورد بررسی در پژوهش حاضر، روش توصیفی -تحلیلی است و از روش های متعددی جهت نیل به اهداف پژوهش و سنجش شاخص های پژوهش بهره گرفته شده است. نتایج آزمون T بیانگر این واقعیت است که متغیرهای بالا بردن قابلیت دسترسی، ایجاد محلات خودکفا و توسعه فشرده محلات با توجه به سطح معناداری بالاتر از 0.05 مطلوبیت پایین تری دارد. از سوی دیگر متغیر ایجاد محلات جذاب و با هویت، دارای مطلوبیت نسبی در محدوده مورد مطالعه می باشد. نتایج پژوهش ماهیت این تغییرات و محرک های آن ها موضوع اصلی بوده است و آنچه که پیگیری شده، رهیافتی به مدل و الگوی منطقه 16 تهران در دوران معاصر و اکنون بود. با این هدف، شاخص های تاثیرگذار شناسایی گردید، که خود بازتاب کالبدی مجموعه ساختاری موجود در سیستم شهری منطقه 16 بوده اند.