تحلیل تماتیک موانع همکاری دانشگاه و صنعت

 امروزه، ارتباط مطلوب بین صنعت و دانشگاه به عنوان مقوله ای کارآمد در جهت توسعه اقتصادی- اجتماعی و موفقیت برنامه های آتی یک جامعه، ضرورتی انکارناپذیر شده است. ارتباط صنعت با دانشگاه، با توجه به نقشی که این دو نهاد در جامعه بازی می کنند، نیازمند سازوکارهای ویژه ای است که بدون پرداختن به آنها و نیز بدون ایجاد زمینه های مناسب، نمی توان بر کارآمدی آن دلخوش داشت. این مقاله به دنبال پاسخگویی به این سیوال است که موانع همکاری دانشگاه و صنعت چه می باشد؟ در این راستا با توجه به بافت و شرایط نظام آموزش عالی (دانشگاه ها) و تعامل آن با صنعت و همچنین با توجه به ماهیت میان رشته ای بودن موضوع همکاری دانشگاه و صنعت، رویکرد کیفی و روش تحلیل تماتیک به عنوان روش تحقیق پ‍ژوهش حاضر انتخاب گردید با تحلیل تماتیک و استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند، اطلاعات از هفده نفر خبره و اعضا هیات علمی دانشگاه و نیز مدیران مراکز رشد، دفتر ارتباط دانشگاه با صنعت و مراکز کارآفرینی در حوزه صنعت، دانشگاه و تجاری سازی جمع آوری شد و با استفاده از روش کدگذاری باز و محوری، داده ها تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان دهنده موانع؛ محدودیت های دانشگاه، محدودیت های صنعت، موانع فرهنگی، موانع سازمانی، عملیاتی و موانع قانونی سیاسی می باشد. در انتها نتیجه گیری و پیشنهاداتی جهت توسعه همکاری دانشگاه با صنعت ارایه گردیده است.