ارزیابی رضایت دانشجویان از آموزش مجازی در پردیس خودگردان دانشگاه علوم پزشکی بابل در زمان شیوع همه گیری COVID-19

با توجه به تغییر شیوه های آموزشی و مجازی شدن کلاس های دانشگاهی در پی همه گیری COVID-19، پس از اقدامات لازم در این خصوص، جهت بررسی بازخورد دانشجویان نسبت به آنچه در طول سال تحصیلی 1400-1399 تجربه نمودند، در این مطالعه اقدام به سنجش میزان رضایت دانشجویان پردیس خودگردان دانشگاه علوم پزشکی بابل از شیوه آموزش و ارزشیابی مجازی نمودیم.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه مقطعی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته سطح رضایت دانشجویان از آموزش مجازی و آزمون های پایان ترم مورد ارزیابی قرار گرفت. نظرسنجی از طریق سامانه فرادید برگزار گردید. نتایج به صورت فراوانی و درصد فراوانی گزارش گردید.

یافته ها:

 مجموعا 250 دانشجو با میزان مشارکت 85/66 درصد از 4 رشته پزشکی عمومی، دندانپزشکی عمومی، کارشناسی فیزیوتراپی و کارشناسی پرستاری در مطالعه شرکت کردند. میزان رضایت کلی دانشجویان نسبت به آموزش مجازی و امکان ایجاد رابطه دوطرفه میان اساتید و دانشجویان و ارایه بازخورد مناسب، در هر 4 رشته متوسط بود. در رابطه با نحوه ارزشیابی پایان ترم، 5/ 84درصد از دانشجویان سطح رضایت متوسط و کمتر داشتند. در رابطه با روش تدریس ترجیحی، گزینه انتخابی دانشجویان در تمامی رشته ها، روش تدریس حضوری بود.

نتیجه گیری:

 با توجه به شرایط کنونی و قبول این واقعیت که آموزش ها باید به سمت مجازی شدن برود، به نظر می رسد باید اقدامات بیشتری در خصوص بالا بردن سطح کیفی آموزش مجازی صورت بگیرد تا شیوه های تعاملی بتوانند جایگاه خود را در شیوه آموزش مجازی پیدا کنند.