سیستم بازداری رفتاری و شدت نشانه های اضطراب اجتماعی: نقش واسطه ای کمال گرایی و عاطفه منفی

مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش میانجی کمال گرایی، عاطفه منفی در رابطه بین سیستم بازداری رفتاری و شدت نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی انجام گرفت.طرح پژوهش حاضر به روش توصیفی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز در سال 1398 بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 333 نفر انتخاب شدند. پرسشنامه های اضطراب اجتماعی، سیستم های مغزی بازداری و فعالسازی رفتاری (BIS/BAS) کارور و وایت، مقیاس چندبعدی کمالگرایی (MPS) و مقیاس عاطفه مثبت و عاطفه منفی (PANAS) بعنوان ابزارهای پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که کمال گرایی و عاطفه منفی می تواند رابطه بین سیستم بازداری رفتاری و نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی را میانجی گری کنند.یافته ها نشان می دهد که کمال گرایی و عاطفه منفی می توانند تاثیر سیستم بازداری رفتاری را بر اختلال اضطراب اجتماعی افزایش دهند