کنشگران مدنی و انتخابات عراق

انتخابات پارلمانی عراق فارغ از وابستگی کنشگران آن به داخل و خارج، عموما تحت تاثیر دو دسته از کنشگران قرار دارد: نخست، کنشگران مستقیم یعنی اشخاص، احزاب و جریانات سیاسی فعال در ساحت انتخابات و دوم، کنشگران غیرمستقیم یعنی کنشگران غیرسیاسی و جامعه مدنی که دارای شکل و ماهیت غیرسیاسی هستند، ولی آثار سیاسی‌ای دارند که بر انتخابات اثر می‌گذارند.
وجه تمایز این دوره از انتخابات در موضوع کنشگران، حضور پررنگ‌تر کنشگران مدنی با ظهور و بروز بیشتر در فضای رسانه‌ای و مجازی است که در قالب‌های کنشگران مستقیم و کنشگران غیرمستقیم در این انتخابات فعال هستند.
ویژگی‌های هویتی و اجتماعی، فاصله طبقاتی و ضعف ساختاری دولت موجب شده‌اند که کنشگران سنتی (قومی، قبیلگی، دینی، ثروتمندان و ایدیولوژیک) غلبه بیشتری نسبت به کنشگران مدنی داشته باشند. همچنان قدرت نظم‌سازی سیاسی با توجه به پیوندهای قوی مردم عراق با عناصر قومی و قبیلگی، دینی و ایدیولوژیک، در اختیار کنشگران سنتی است؛ ولی این امر مانع از کنشگری ایشان در ساحت سیاسی عراق نشده است. کنشگران مدنی به‌تدریج درحال افزایش اثرگذاری خود هستند که اوج این تاثیر را می‌توان در سازمان‌دهی و همراهی بخشی از جامعه با کنشگران مدنی در اعتراضات اکتبر 2019 دید.
کنشگران مدنی از کنشگران سیاسی جدید در عراق محسوب می‌شوند که در انتخابات 2021، به‌عنوان کنشگران سیاسی فعال هستند. این کنشگران اگرچه توان رقابت با کنشگران سنتی را برای ایجاد تغییرات گسترده و نظم‌سازی سیاسی در عراق ندارند، از قدرت سلبی و تخریب برای رقبای سیاسی و روندهای موجود برخوردارند. به نظر برخی از ناظران مسایل عراق، کنشگران مدنی اگرچه تاثیر کمی در انتخابات دارند، ممکن است به بازیگرانی موثر بعد از انتخابات در زیرسوال بردن نتایج و حتی به اعتراضات مجدد خیابانی حتی جدی‌تر از اعتراضات اکتبر 2019 تبدیل شوند، به‌خصوص اینکه بر اساس برآوردها، مشارکت در این دوره انتخابات پایین است و برخی از کنشگران مدنی هم‌اکنون نیز این فرایند اعتراضی را در قالب کمپین‌های مجازی و رسانه‌ای آغاز کرده‌اند.