طراحی نظام تصمیم گیری در حوزه نظارت بخش عمومی با رویکرد الکترونیکی در دیوان محاسبات کشور

موضوع و هدف مقاله:

 پژوهش حاضر در صدد طراحی نظامی برای تصمیمگیری در حوزه نظارت بخش عمومی (رویکرد الکترونیکی) بوده و هدف آن ابتدا تعریف مفاهیم، روش‌ها و تکنیک‌های نوین در ”‌حسابرسی ‌هوشمند“‌ و ”‌هوشمندسازی‌ نظارت“‌ و در نهایت طراحی نظری و عملی این نظام است.

روش پژوهش: 

روش پژوهش حاضر پیمایشی، هدف توسعه‌ای‌-کاربردی (اکتشافی)، ماهیت توصیفی، حوزه داده‌ها کمی ‌و‌ کیفی، مولفه‌های مکانی و زمانی کتابخانه‌ای و میدانی است. برای تغییر ”‌رویکرد ‌کار-‌تعداد‌ محور“‌موجود به ”‌رویکرد ‌وجه-‌کار ‌محور“‌ از مفهوم کلی ”‌آنالیز حساسیت“ با اعمال شاخص‌های نسبی حسابرسی استفاده شده است.

یافته‌های پژوهش: 

طراحی نظام تصمیمگیری مبتنی بر استفاده از بسترهای فناوری اطلاعات به کمک تکنیک‌های نوین ”‌‌سنجش نسبی حسابرسی عملکرد“‌‌ به منظور ارزیابی میزان بهره‌وری نسبی مدیران همتراز و ”‌‌سنجش نسبی خوداظهاری حسابرسی بخش ‌عمومی“ ‌‌در راستای ”‌‌پرسشگری هوشمند“‌‌ می‌باشد.

نتیجه‌‌گیری  اصالت و افزوده آن به دانش: 

با تمرکز نظارت برپایه اظهارنامه دستگاه اجرایی می‌توان به صورت منسجم و یکپارچه به کلیه وظایف دستگاه‌های اجرایی طبق قانون، نظارت هوشمندانه‌ای اعمال نمود.