آموزش عالی و بررسی روش های یادگیری خودمحور در آموزش مجازی

آموزش، موتور حیاتی و اقتصادی هر جامعه ای می باشد که در پی اپیدمی کووید-19، از حالت سنتی به حالت الکترونیک تغییر پیدا کرد و زمینه لازم را برای ایجاد تفکر خود-آموزی تشکیل داد. در حوزه آموزش، مفهومی به نام self-directed learning وجود دارد که از سه قسمت مجزا تشکیل شده است: self به معنای شخصی، directed به معنای  هدایت کننده و  learningبه معنای یادگیری می باشد. در واقع یادگیری خودمحور شامل کلیه فرایندهای شناختی و انگیزشی می باشد که یادگیرنده متناسب با آن هدف گزینی کرده و در جهت آن  برنامه ریزی می کند.

این پژوهش یک مطالعه مروری روایتی بر برخی مقالات و کتاب های منتشر شده در زمینه یادگیری خودمحور از سال های 1975 تا 2020 می باشد.

برای دستیابی به خودراهبری در یادگیری، لازم است تا مهارت ها و ویژگی هایی را در خود تقویت کرد. در واقع هم یادگیرنده هم یاددهنده دارای نقش هایی می باشند که یاددهنده می تواند به اثربخش بودن یادگیری خود کمک کند.

یکی از راهکارهای موثر برای خودراهبر بودن در یادگیری، انگیزه و تعهد شخص می باشد. درواقع یادگیری خودمحور هنگامی اثربخش خواهد بود که ابتدا فرد نیاز به یادگیری را در خود احساس کرده سپس اهداف یادگیری موفق را تعیین نموده و در نهایت برای نیل به اهداف از وسایل ارتباطی، مشارکت و نظارت یاددهنده کمک گیرد.