ساختارهای موثر بر توسعه پایدار شهر مرزی آستارا مبتنی بر رویکرد جغرافیای رادیکال

امروزه به تبع گسترش روزافزون شهرنشینی، مسایل متعددی ظهور پیداکرده است. در شهرهای مرزی به دلیل دوری از مراکز، مسایلی همچون، ضعف اقتصادی، کمبود زیرساخت ها، مهاجرت ساکنان و غیره شدت بیشتری یافته است. بر همین اساس بیش ازپیش تمرکز در سطح جهانی به سمت توسعه همه جانبه شهرها سوق پیداکرده است. مفهوم توسعه پایدار شهری به دنبال این روند شکل گرفته و نگاهی به تمامی جنبه های توسعه شهری به منظور ارتقای کیفیت زندگی اجتماعات دارد. جغرافیای رادیکال باهدف باز ساخت که اشاره به تغییرات کیفی و دگرگونی های ساختاری دارد یکی از رویکردهای مهم در امر توسعه می باشد. هدف پژوهش حاضر، تحلیل ساختارهای موثر بر توسعه پایدار شهری مبتنی بر رویکرد جغرافیای رادیکال و با تمرکز بر شهر مرزی آستارا، می باشد. روش تحقیق پژوهش، توصیفی - تحلیلی است و برای شناسایی معیارهای اصلی، ادبیات پژوهش و مبانی نظری موردبررسی قرار گرفت. معیارهای نهایی مطابق با نظرات صاحب نظران امر استخراج گردید. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان و متخصصین حوزه جغرافیا و برنامه ریزی شهری است. حجم نمونه آماری مطابق با نرم افزار Sample Power، 184 نفر به دست آمد. به منظور تحلیل آمار توصیفی از نرم افزار SPSS، بهره گرفته شد و برای تحلیل تاثیر هریک از ابعاد رویکرد جغرافیای رادیکال بر توسعه پایدار شهری از نرم افزار Smart-PLS استفاده گردید. درنهایت، مشخص گردید که ساختار سیاسی-نهادی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به ترتیب بیشترین تاثیر را در توسعه پایدار شهری دارند و به منظور تحقق امر توسعه، ضروری است بازنگری های ساختاری با اولویت بندی حاصله، صورت پذیرد.