اعتبار یابی و رواسازی مقیاس بهزیستی شخصی بزرگسالان (PWI-A)

پژوهش حاضر با هدف وارسی ویژگی های روان سنجی مقیاس بهزیستی شخصی بزرگسالان در نمونه های بالینی و غیر بالینی ایرانی اجرا شده است.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی  بوده و نمونه آن شامل دو گروه غیر بالینی (292 نفر دانشجو) و بالینی (137 نفر از مراجعه کنندگان به کلینیک سلامت خانواده و 111 نفر گروه همتا) بوده که به شیوه نمونه گیری خوشه ای (گروه غیر بالینی) و مبتنی بر هدف (گروه بالینی) انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه سلامت عمومی(جی. اچ. کیو. -28) و پرسشنامه کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت.

نتایج پژوهش نشان داد که مقیاس یاد شده بر اساس ضریب آلفای کامل (0.89)، و ضریب همبستگی مربوط به باز آزمایی آن (0.79) دارای پایایی مناسبی است. تحلیل عاملی اکتشافی حکایت از اشباع آن از یک عامل داشته و شاخص های حاصل از تحلیل عاملی تاییدی برازش متوسط مدل را تایید نمود. همچنین ضرایب همبستگی به دست آمده حاکی از اعتبار همگرای مقیاس با ابزارهای مشابه می باشد.

از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مقیاس بهزیستی شخصی بزرگسالان دارای ویژگی های روان سنجی قابل دفاع برای مطالعه کیفیت زندگی جمعیت بزرگسال در ایران است.