مروری بر کاربردهای نانوذره سلنیوم در علوم زیستی

در دهه های اخیر با ظهور نانوتکنولوژی، استفاده از نانوذرات به خاطر افزایش فعالیت زیستی، بهبود هدفمند درمان و کاهش سمیت، افزایش یافته است. سلنیوم، یکی از عناصر ضروری در بدن جانداران است. این عنصر در ساختار آنزیم های متعددی که نقش های مختلفی را در بدن موجود زنده ایفا می کنند، وجود دارد. اثرات متعددی برای نانوذرات سلنیوم در شرایط مختلف گزارش شده است. هدف از این مطالعه، بررسی مطالعاتی است که نانوذره سلنیوم را به عنوان عامل ضدسرطانی، تمایز سلول های بنیادی، ترمیم و کاهش عفونت های زخم و همچنین عملکرد تغذیه و تولیدمثل مورد ارزیابی قرار داده است.

در این مطالعه، به ارایه خلاصه ای از مطالعات انجام شده در ارتباط با اثر نانوذره سلنیوم در شرایط مختلف، از جمله: اثرات تمایزی، ضدسرطانی، ضدعفونت و ترمیم زخم، همچنین عملکرد تغذیه ای و تولیدمثلی پرداخته شده است.

در مطالعات مختلف، اشکال مختلفی از سلنیوم استفاده شده است. اما در اکثر مطالعات با توجه به این که نانوذره سلنیوم نسبت به اشکال نمکی (سلنیت سدیم، سلنات سدیم، سلنیوم دی اکسید، سلنوس اسید) سمیت کمتری نشان می دهد؛ اثرات مثبت و تاثیر آن بر مهار رشد سلول های سرطانی و آلودگی های عفونی زخم، بهبود عملکرد تغذیه ای و تولیدمثلی مشاهده شده است.

به نظر می رسد با توجه به سمیت کمتر و قابلیت دسترسی زیستی بیشتر نانوذره سلنیوم می توان آن را جایگزین اشکال نمکی اش نمود.