تدوین مدل علی هیجان های تحصیلی بر اساس جهت گیری هدف پیشرفت با نقش واسطه ای خودپنداره تحصیلی و ارزش تکلیف

هدف این پژوهش تدوین مدل علی هیجان تحصیلی بر اساس جهت گیری هدف پیشرفت با نقش واسطه ای خودپنداره تحصیلی و ارزش تکلیف بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را حدود 13 هزار نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تحصیل تشکیل دادند. از این جامعه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای 600 نفر از دانشجویان انتخاب شدند. پرسشنامه های هیجان تحصیلی پکران و همکاران (2005)، جهت گیری هدف پیشرفت الیوت و مک گریگور (2001)، خودپنداره تحصیلی لی یو و وانگ (2005) و ارزش تکلیف تحصیلی لو و لین(2012) به عنوان ابزارهای سنجش مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها با دو نرم افزار  SPSS و  Amos انجام شد. یافته ها بیانگر تاثیر غیرمستقیم و معنادار جهت گیری تسلط-گرایش و تسلط-اجتناب بر هیجان های مثبت و منفی تحصیلی از طریق خودپنداره تحصیلی و ارزش تکلیف بود. به عبارت دیگر، یافته ها نشان داد که جهت گیری تسلط-گرایش و تسلط-اجتناب بر خودپنداره تحصیلی و خودپنداره تحصیلی بر هیجان های مثبت و منفی تحصیلی اثر مستقیم و معنی داری دارد. همچنین ارزش تکلیف بر خودپنداره تحصیلی و بر هیجان های مثبت تحصیلی، جهت گیری عملکرد-گرایش بر خودپنداره تحصیلی و بر هیجان های منفی تحصیلی اثر مستقیم و بر هیجان های مثبت تحصیلی از طریق خودپنداره تحصیلی اثرغیر مستقیم و معنادار دارد (001/0>P). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در مجموع انواع جهت گیری هدف پیشرفت می تواند پیش بین مناسبی برای هیجان تحصیلی دانشجویان از طریق خودپنداره تحصیلی و ارزش تکلیف آنها باشد و با استفاده از راه های افزایش نمرات جهت گیری هدف پیشرفت می توان هیجان های مثبت تحصیلی دانشجویان را افزایش داد.