بهینه سازی کنترل حشرات کامل سوسک توتون Lasioderma serricorne با استفاده از اتمسفر کنترل شده در مقایسه با کاربرد قرص فستوکسین

سوسک توتون Lasioderma serricorneبه بسیاری از محصولات انباری خسارت می‏زند. علیرغم تلاش‏ها و تحقیقات مختلف، کنترل این آفت هنوز متکی به استفاده از قرص فستوکسین است که با توسعه مقاومت بسیاری از آفات انباری در برابر آن به یک ترکیب کمتر موثر تبدیل شده است. در این تحقیق اثر حشره کشی گازهای دی اکسید کربن و نیتروژن به تنهایی و در تلفیق با هم علیه حشرات کامل سوسک توتون مورد ارزیابی قرار گرفت. تلفات بعد از 24 ساعت ثبت گردید. نتایج نشان داد که گاز نیتروژن به تنهایی فاقد اثر کشندگی قابل توجه و معنی دار روی حشرات کامل آفت است. مقدار LC50 گاز دی اکسید کربن نیز برابر با 59/2498 پی‏پی‏ام به دست آمد. در تلفیق گازهای مذکور نیز غلظت‏های 254، 381 و 508 پی‏پی‏ام از گاز نیتروژن با مقدار LC50 گاز دی اکسید کربن تلفیق داده شد. نتایج حاصل از اختلاط این دو گاز نشان داد بیشترین مقدار کشندگی گاز دی اکسید کربن در غلظت‏های پایین از گاز نیتروژن حاصل می شود. طبق نتایح حاصل از تحقیق، هزینه استفاده از قرص فستوکسین در مقایسه با گاز دی اکسید کربن برای کنترل سوسک توتون بسیار بیشتر بود. می‏توان روش برنامه ریزی خطی را به عنوان یک روش مفید برای بهینه سازی مدیریت کنترل این آفت معرفی کرد و با در نظر گرفتن هزینه پایین و اثر حشره کشی بالای دی اکسید کربن و با بررسی کردن دیگر جوانب استفاده از آن، این فومیگانت را یک جایگزین مناسب برای فستوکسین در نظر گرفت.