واکاوی نقش دانشگاه نسل چهارم (دانشگاه اجتماعی) در توسعه منطقه ای

این پژوهش باهدف بررسی نقش دانشگاه نسل چهارم (دانشگاه اجتماعی) در توسعه منطقه ای انجام شد. برای دستیابی به این هدف از رویکرد کیفی و بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شد. مشارکت کنندگان بالقوه پژوهش شامل متخصصان و صاحب نظران حوزه آموزش عالی و دانشگاهیان بودند؛ که بر اساس روش نمونه گیری هدفمند زنجیره ای و با به کارگیری معیار اشباع نظری، تعداد 25 نفر از آن ها مورد مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار MAXQDA و تکنیک تحلیل مضمون براون و کلارک (2006) استفاده شد. طی فرایند شش مرحله ای (آشنایی با داده های اولیه، ایجاد کدهای مفهومی اولیه، جستجو و شناخت کدهای گزینشی، شکل گیری مضامین فرعی، تعریف و شکل گیری مضامین اصلی و بازبینی تجزیه وتحلیل)، ابتدا تعداد 141 کد اولیه مشخص شد که پس از بررسی و پالایش آن ها تعداد 82 کد گزینشی به دست آمد. بعد از بازبینی و پالایش آن ها تعداد 12 مضمون فرعی و 3 مضمون اصلی شناسایی شد. اعتبار داده ها از طریق بازبینی توسط مصاحبه شوندگان و مرور همتا مورد تایید قرار گرفت. یافته ها نشان داد که دانشگاه نسل چهارم (دانشگاه اجتماعی) در سه حوزه فرهنگی اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی زمینه توسعه منطقه ای را فراهم می آورد. در حوزه فرهنگی و اجتماعی از طریق توسعه اجتماعی، اشاعه ارزش ها و هویت منطقه ای، توسعه تفکر مردم سالاری، امیدآفرینی اجتماعی و مشارکت در تمدن سازی و ایجاد تعهد مدنی در توسعه منطقه نقش دارد. در حوزه اقتصادی از طریق ایجاد اقتصاد مبتنی بر دانش، دانشگاه نسل چهارم محرک اقتصاد مولد و پایدار منطقه ای بوده و از طریق توسعه کارآفرینی اجتماعی و خروجی های حرفه ای و ماهر در توسعه منطقه ای تاثیرگذار است و در نهایت در حوزه زیست محیطی از طریق تشویق فرهنگ حفاظت از محیط زیست، دانش افزایی زیست محیطی و توسعه فناوری های زیست محیطی، باعث توسعه منطقه ای می شود.