دلبستگی به مکان، مشارکت مدنی و آمادگی در برابر مخاطرات (مورد مطالعه شهروندان شهرک باغمیشه تبریز)

تحقیق حاضر از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی بوده و با هدف مطالعه ارتباط بین متغیرهای دلبستگی به مکان، مشارکت مدنی و آمادگی در برابر مخاطرات انجام گرفته است. برای تحلیل اطلاعات از ماتریس کوواریانس ها بر اساس مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق را تمامی ساکنین بالای 18 سال شهرک باغمیشه تشکیل می دهند که بر اساس جدول مورگان 381 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، اما در نهایت به دلیل مخدوش بودن اطلاعات برخی از پاسخگویان اطلاعات 364 نفر که  به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند مورد تحلیل قرار گرفتند. ادبیات نظری استفاده شده در این تحقیق عمدتا مبتنی بر نظریات روانشناسی محیطی و مشارکت اجتماعی و نهادهای مدنی بوده است. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد و با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی میزان اعتبار سازه ای پرسشنامه در حد مطلوب ارزیابی شد و آزمون آلفای کرونباخ حاکی از مناسب بودن ثبات درونی گویه ها داشت. یافته های تحقیق نشان داد میزان دلبستگی به مکان نیز در بین شهروندان شهرک باغمیشه تقریبا در حد متوسط و نمره 53/6 از 10 نمره ممکن بوده است. میزان مشارکت شهروندان البته در سطح نسبتا مطلوبی قرار داشته و 43/12 از 15 نمره ممکن به دست آمده است. همچنین آزمون فرضیات تحقیق بیانگر ارتباط معنی دار بین ابعاد مختلف آمادگی در برابر مخاطرات با دلبستگی به مکان و مشارکت شهروندی بوده و آزمون مسیر مدل ساختاری نشان داد هم دلبستگی به مکان و هم مشارکت شهروندی به طرز معنی داری می توانند تغییرات متغیر آمادگی در برابر مخاطرات را پیش بینی کنند. همچنین متغیر دلبستگی به مکان توانسته است تاثیر معنی داری در مشارکت مدنی داشته باشد. نتایج تحقیق نشان داد علیرغم نمرات نسبتا مناسبی که پاسخ گویان از گویه های آمادگی شناختی کسب کرده بودند، اما نمرات آن ها در آمادگی رفتاری و فیزیکی چندان مطلوب نبوده و شکاف محسوسی در شناخت و رفتار شهروندان دیده می شود.