روش های فقهی - حقوقی برون رفت از سکوت قانون در ارتباط با ناتوانی، عدالت و خیانت وصی

 سکوت قانون در فضاهای مختلف نظام حقوقی و به طور خاص در زمینه مسایل مستحدثه امری بدیهی است. در فضای حقوق مدنی، با توجه به وجود اصل حاکمیت اراده و امکان توافق طرفین اختلاف، موارد سکوت قانون نسبت به سایر حوزه هایی که امکان توافق اراده ها محدودتر است مشکلات کمتری را برای قضات ایجاد می کند. یکی از فضاهایی که سکوت قانون چالش زیادی برای مراجع رسیدگی کننده به حل و فصل اختلافات ایجاد می کند، باب وصیت می باشد.

این تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می ‏باشد و روش جمع ‏آوری اطلاعات بصورت کتابخانه‏ ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.

علی رغم اینکه مدت زیادی از تصویب قانون مدنی گذشته است و در زمان تدوین قانون مزبور، طراحان آن به طور خاص احکام و قواعد فقهی را مدنظر قرار داده اند، اما در موارد متعددی قانون گذار در زمینه ناتوانی، عدالت و خیانت وصی، موضع سکوت را اختیار کرده است.

در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

در نظام های خانواده حقوق نوشته، دو رویکرد اصلی در تدوین قانون وجود دارد: رویکرد فرانسوی که در آن متن قانون به صورت مفصل و با ادبیات عامیانه طراحی شده است؛ دوم رویکرد آلمانی که در آن متن قانون به صورت فنی و مختصر طراحی و به تصویب رسیده است. در چهارچوب موضوع پژوهش حاضر، به نظر می رسد که قانون گذار با توجه به ادبیات غنی فقهی، تلفیقی از دو رویکرد فوق را انتخاب نموده است. به تعبیری، در این زمینه قانون گذار ایرانی ادبیاتی عامیانه و مختصر دارد. در نتیجه برای رفع موارد سکوت قانون گذار می توان به تفکیک راهکارهای فقهی و حقوقی مناسبی ارایه دارد.