بررسی اثرگذاری قابلیتهای پویا و نوآوری در مدیریت عملکرد (مورد مطالعه: سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس)

در سال های اخیر، تلاش بسیاری با هدف طرح الگوی مدیریت عملکرد در سازمان ها و بنگاه های دولتی و شبه دولتی صورت گرفته است. به رغم این اقدامات، بسیاری از سازمان ها همچنان بهره وری اندکی دارند، زیرا الگویی کارآمد و موثر ارایه نشده است که بتواند عملکرد را به صورت اصولی و در مسیر اعتلای سازمان، مدیریت کند. هدف این پژوهش شناساندن مدلی از مدیریت عملکرد است که، با بهره گیری از آن، بستر مناسبی برای ایجاد نوآوری و رشد آن در سازمان فراهم آید. به بیانی دیگر، نشان داده می شود که سازمان چگونه می تواند، با به کارگیری نوآوری و قابلیتهای پویا، مدیریت عملکرد خود را ارتقا بخشد. در این پژوهش، ابتدا با نظرخواهی از خبرگان، پرسشنامه پژوهش تدوین و با استفاده از شاخص های CVI و CVR، روایی محتوایی سوالات پرسشنامه بررسی و تایید گردید. سپس 380 پرسشنامه میان جانعه آماری (مدیران و کارکنان سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس) توزیع شد که 292 مورد از آن ها پاسخ و عودت داده شد. داده های جمع آوری شده، با استفاده از نرم افزار SmartPLS و تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری، به همراه تحلیل عاملی تاییدی، تحلیل و رابطه بین متغیرها بررسی گردید. بر اساس یافته های حاصله از تحلیل های آماری، مشخص شد که هر سه بعد متغیر قابلیتهای پویا (درک، کسب و تغییر) اثرگذاری مثبت و معنا داری در مدیریت عملکرد دارد. در خصوص متغیر نوآوری نیز، هر سه بعد نوآوری (نوآوری در محصول، نوآوری در فرایند و نوآوری در ساختار)، به صورت مثبت و معنا داری بر مدیریت عملکرد اثر دارند.