بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب اجتماعی و پرخاشگری دانش آموزان دختر مقاطع اول و دوم متوسطه

 باتوجه به شیوع فراوان اختلال‏های اضطراب اجتماعی و پرخاشگری و پیامدهای این اختلال‏ها بر کیفیت زندگی اجتماعی مبتلایان، درمان‏های روان شناختی در این حوزه رو به گسترش است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب اجتماعی و پرخاشگری دانش‏آموزان دختر مقاطع اول و دوم متوسطه انجام شد.

روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را دانش‏آموزان دختر مقاطع متوسطه اول و دوم شهر کرمان در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل دادند. روش نمونه گیری هدف مند بود و 36 نفر واجد شرایط داوطلب، در گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه هجده نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش هشت جلسه دوساعته (دو بار در هفته) آموزش ذهن آگاهی براساس مدل‏های درمانی کوکووسکی و همکاران (2015) دریافت کرد؛ ولی برای گروه گواه آموزشی ارایه نشد. پرسشنامه هراس اجتماعی (کانور و همکاران، 2000) و پرسشنامه پرخاشگری (باس و پری، 1992) قبل و بعد از اجرای آموزش در هر دو گرو ه اجرا شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS نسخه 20 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها 0٫05 در نظر گرفته شد.

نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که پس از حذف اثر پیش آزمون تفاوت معناداری در اضطراب اجتماعی و پرخاشگری بین گروه گواه و گروه آزمایش در پس آزمون وجود داشت (0٫001>p). اندازه اثر برای متغیر اضطراب اجتماعی 0٫38 و برای متغیر پرخاشگری 0٫14 بود.

براساس یافته های این پژوهش، درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش اضطراب اجتماعی و کاهش پرخاشگری دانش آموزان اثر دارد.