نقش میانجی روان رنجوری در رابطه بین سبک های دلبستگی عاشقانه با روابط فرازناشویی در زوجین مراجعه کننده به مراکز جهت طلاق

 مراجعه روزافزون مراجعان متقاضی طلاق به مراکز مشاوره و نیز گزارش های دادگستری، حاکی از افزایش و رشد رابطه فرازناشویی به عنوان یکی از دلایل طلاق در کشور است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی روان رنجوری در رابطه بین سبک های دلبستگی عاشقانه و روابط فرازناشویی در میان زوجین مراجعه کننده جهت طلاق بود.

روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی زوجین مراجعه کننده جهت طلاق به مراکز مشاوره اداره دادگستری در مناطق 1، 2، 3 و 4 شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند. برای تعیین حجم نمونه باتوجه به تعداد متغیرهای مشاهده شده و تخصیص ضریب 20 برای هر متغیر مشاهده شده و با احتساب احتمال وجود پرسشنامه های ناقص، 270 نفر به عنوان حجم نمونه به روش هدف مند انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه روابط فرازناشویی (گلس و رایت، 1992)، پرسشنامه بازنگری شده شیوه های رفتاری (فارمن و وهنر، 1999) و پرسشنامه بازنگری شده شخصیت پنج عاملی نیو (مک کری و کاستا، 1992) بود. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با نرم افزارهای SPSS نسخه 18 و AMOS نسخه 23 در سطح معناداری 0٫05 صورت گرفت.

سبک های دلبستگی ایمن (0٫001>p و 0٫264-=β)، پریشان (0٫001>p و 0٫297=β) و گسسته(0٫001>p و 0٫197=β) و همچنین روان رنجوری (0٫001>p و 0٫187=β) اثر مستقیم و معناداری بر روابط فرازناشویی داشتند. سبک های دلبستگی ایمن (0٫001>p و 0٫359-=β)، پریشان (0٫001>p و 0٫331=β) و گسسته (0٫001>p و 0٫270=β) با میانجی گری روان رنجورخویی بر روابط فرازناشویی اثر غیرمستقیم و معناداری داشتند. همچنین مدل اندازه گیری متغیرهای پژوهش، مدلی مناسب بود (2٫748=df/2x، 0٫957=CFI، 0٫993=GFI، 0٫963=NFI، 0٫042=RMSEA).

براساس یافته های پژوهش مبنی بر نقش میانجی روان رنجوری در رابطه بین سبک های دلبستگی عاشقانه با روابط فرازناشویی در زوجین مراجعه کننده به مراکز جهت طلاق، باید به ویژگی های شخصیتی افراد در کاهش میزان طلاق توجه داشت.