رنج مضاعف زناشویی: کاوشی کیفی در تجربه زیسته زنان شاغل از رابطه زن و شوهری

 در بررسی اشتغال روزافزون زنان توجه ما بیشتر به زیان هایی است که دامن گیر کودکان می شود؛ ولی به پیامدهای این وضعیت بر روابط زناشویی کمتر توجه می کنیم. هدف از پژوهش حاضر کشف و کاوش تجربه های زیسته زنان شاغل در بهزیستی برای شناخت عمیق تجربه آنان از زندگی زناشویی بود.

روش شناسی پژوهش حاضر روشی کیفی با رویکرد نظریه زمینه ای بود. پژوهشگران برپایه نمونه گیری نظری 14 نفر از زنان متاهل شاغل در بهزیستی استان یزد را در سال های 1397 تا 1398 انتخاب کردند و با آن ها مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته انجام دادند. فرایند نمونه گیری تا رسیدن به اشباع نظری ادامه داشت. در این مسیر، جمع آوری داده ها و تحلیل آن ها هم زمان پیش رفت. در پژوهش حاضر از کدگذاری باز و محوری برای تحلیل داده ها استفاده شد. پژوهشگران در آغاز به طور دقیق چند بار متن مصاحبه ها را به طور کامل خواندند. این کار موجب شد که پژوهشگران نمایی کلی از متن کامل و منطق کلی مصاحبه ها داشته باشند. سپس فرایند کدگذاری انجام شد.

با بررسی دقیق متن مصاحبه ها، گزاره های اصلی، مفاهیم، مقوله های اصلی و درنهایت مقوله مرکزی در فرایندی طولانی، دقیق، جزیی و مفهومی ارایه شد؛ درنتیجه این پژوهش شامل 45 مفهوم و 16 مقوله اصلی و یک مقوله مرکزی به نام رنج مضاعف زناشویی شد.

براساس یافته های پژوهش، اگرچه بعضی از زنان شاغل توانسته اند از راهبرد های مثبت بهره ببرند که پیامدهای مثبتی را همچون پاسخ گویی عاطفی و تعامل مثبت به همراه داشته است، درکل نتایج نشان دهنده رنج مضاعف زناشویی در جامعه هدف بوده است.