شناسایی ابعاد و مولفه های آموزش الکترونیکی براساس نظریه یادگیری سازگار با مغز در نظام آموزش عالی ایران

هدف از این پژوهش شناسایی ابعاد و مولفه های آموزش الکترونیکی بر اساس نظریه یادگیری سازگار با مغز در نظام آموزش عالی ایران است.

روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع داده ها کیفی بود. در بخش کیفی، داده های گردآوری شده از طریق مصاحبه، با استفاده از شیوه های کدگذاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتایج به صورت ابعاد مفاهیم اصلی و فرعی و مقوله ها مشخص شده اند. جامعه آماری شامل 30 نفر خبرگان مطلع به موضوع که با نمونه گیری به روش هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها در بخش کیفی از فراترکیب استفاده شد.

یافته ها نشان داد بر اساس تحلیل های صورت گرفته به کمک روش فراترکیب در گام اول کدهای مشترک از پیشینه پژوهش شناسایی و استخراج شد در گام بعدی کدهای مشترک تحت عنوان مولفه ها و ابعاد پژوهش دسته بندی شده و سپس شاخص های مرتبط با ابعاد و مولفه ها ارایه شد و در مجموع تعداد 3 بعد (ساختاری، زمینه ای، محتوایی)، 23 مولفه (عوامل سازمانی، ساختار شبکه آموزشی، ساختار علمی، ساختار آموزشی، ساختار پژوهشی، ساختار پشتیبانی، ساختار ارزشیابی و ارزیابی عملکرد، زیرساخت فناوری (تکنولوژی) زیر ساخت اقتصادی، زیر ساخت مدیریت و رهبری، زیرساخت اداری و نظام پشتیبانی، زیرساخت فرهنگی، اجتماعی و ارزشی، الزامات یادگیری مشارکتی، نیروی انسانی متخصص، عوامل فردی (مدرس و دانشجوی)، فناوری متناسب و پیشرفته، جنبه های آموزشی سازگار با مغز، طراحی محیط ارایه اثربخش، شبکه های ارتباطی گسترده (شبکه های ارتباطی و اجتماعی)، سبکه های نوآوری، ایجاد فرصت های خوشایند، بهینه و غنی برای یادگیری، ایجاد محیط هیجانی خوشایند برای مغز و یادگیری، ملاحظات اخلاقی و سیاسی) و 158 شاخص مشترک استخراج گردید.

نتایج نشان داد طراحی و توسعه دوره های مناسب و عالی اثبات کننده موفقیت فراگیران در یادگیری الکترونیکی در آموزش عالی موثر می باشد.