اثرات سایتوتوکسیسیتی و پروآپوپتوزی عصاره اسپیرولینا پلاتنسیس بر رده سلولی آدنوکارسینومای پستان انسان (SKBR-3)

سرطان پستان به عنوان یکی از شایع ترین بدخیمی ها در بین زنان شناخته شده است. استفاده از روش ها و داروهای جدیدتر برای مبتلایان بسیار ضروری می باشد، چرا که بسیاری از آنها به علت عود ناشی از بیماری فوت می کنند. ریز جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس با داشتن مقادیر زیادی از ترکیبات فراسودمند در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان کاربرد دارد. از اینرو در تحقیق حاضر اثرات سایتوتوکسیسیتی و پروآپوپتوزی عصاره اسپیرولینا پلاتنسیس بر سلول های آدنوکارسینومای پستان ارزیابی شد.

در این مطالعه تجربی، با تیمار سلول های سرطانی پستان رده ی SKBR-3 در چهار گروه آزمایشی با غلظت های 400، 200، 100 و 50 میکروگرم/ میلی لیتر از عصاره اسپیرولینا و انکوباسیون در زمان های 24 و 48 ساعت، میزان سایتوتوکسیسیتی با روش MTS و میزان القا آپوپتوز با کیت آنکسین- پروپیدیوم یدید (Annexin-PI) طبق دستورالعمل کیت در هر دو زمان انکوباسیون مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 18، نرم افزار  FlowJoو آزمون ANOVA و تست دانکن انجام شد.

نتایج تست MTS کاهش توان زیستی سلول ها در زمان انکوباسیون 48 ساعته را برخلاف تیمار 24 ساعته در سایر گروه های آزمایشی نشان می دهد. این کاهش در غلظت های 200، 100 و 50 میکروگرم/ میلی لیتر عصاره اسپیرولینا نسبت به گروه کنترل معنی دار است (044/0 P=). القای آپوپتوز در هر دو زمان انکوباسیون 24 ساعته  (036/0 P=) و 48  ساعته (032/0 P=)، در سایر گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت.

عصاره اسپیرولینا پلاتنسیس می تواند به عنوان منبعی برای تولید داروهای ضد سرطان علیه سرطان پستان بکار رود.