بررسی رویکرد کلی به مسئله شر در نگاه فلاسفه مشهور مسلمان

در تبین رویکرد فلاسفه مسلمان به مسئله شر باید گفت، فارابی اولین کسی بوده که به این مسئله پرداخته است. او بین شرور طبیعی و ارادی فرق قایل شده است. پس از وی ابن‌سینا رویکردی نیستی‌انگارانه به مسئله شر داشته که به‌صورت مفصل در جوانب مختلف به این مسئله پرداخته است. پس از ابن‌سینا غالبا همین رویکرد برای فلاسفه بعدی ازجمله سهروردی، صدرالمتالهین، علامه طباطبایی، شهید مطهری، آیت‌الله جوادی آملی و آیت‌الله مصباح مورد توجه بوده است. در این پژوهش با روشی توصیفی و بعضا تحلیلی به ‌دست می‌آوریم که فلاسفه اسلامی در حل مسئله شر راه‌حلی ترکیبی را بیان می‌کنند. آنها شر را یک امری عدمی و نسبی می‌دانند که لازمه عالم مادی است. آنها قایلندکه براساس حکمت خداوند متعال در خلق نظام احسن هستی، شرور نسبت به خیر کثیر این عالم، قلیل می‌باشند و این شرور در بردارنده فواید کثیری در عالم هستند.