تحلیل عوامل موثر بر امنیت کالبدی_ فضایی مناطق 6، 10 و 12 کلان شهر تهران با بهره گیری از روش های آراس و واسپاس

امنیت به عنوان یکی از نیازهای اساسی شهروندان در ساختار شهرها محسوب می‌شود و ایجاد احساس امنیت از منظر ذهنی و آسایش محیطی برای شهروندان یکی از مهمترین و حایز اهمیت‌ترین موضوعات درمدیریت شهری است. در این پژوهش هدف مقایسه میزان امنیت ناشی از عوامل کالبدی-فضایی در سه منطقه 6، 10 و 12 تهران و اولویت بندی هر منطقه با توجه به میزان امنیت کالبدی- فضایی است. با توجه به هدف پژوهش چارچوب نظری با روش اسنادی انجام و سپس معیارهای کالبدی فضایی موثر بر دستیابی به امنیت شهر ی با استفاده از گویه ها مورد تحلیل قرار گرفت. در ادامه از طریق طراحی پرسشنامه گویه های بدست آمده و سپس با نظرسنجی از 383 نفر شهروندان و مدیران اجرایی در مناطق منتخب توزیع و تکمیل شد. در ادامه گویه‌ها با روش کریتیک اولویت بندی، مورد پایش و تحلیل قرار گرفت. بر اساس خروجی این روش و از میان معیارهای مورد نظر، کاربری ها و سازگاری آن ها با یکدیگر در اولویت اول قرار گرفت و پس از آن از حضور شهروندان، نورپردازی، نحوه قرار گیری تابلوها در اولویتهای بعدی می‌باشد. در پایان با استفاده از دو روش نوین تصمیم گیری چند شاخصه، واسپاس و آراس، مقایسه تطبیقی سه منطقه مورد نظر انجام شد . نتایج بدست آمده از هردو روش نشان می‌دهد، از نظر ساکنان منطقه 10 تهران از نظر معیارهای کالبدی- فضایی موثر بر امنیت در وضعیت بهتری نسبت به دو منطقه دیگر قرار دارد و منطقه 12 کمترین میزان امنیت از لحاظ شاخص های مذکور می باشد.