تجارب زیستی بعد از تروما در زنان قربانی خشونت خانگی

با توجه به تاثیرات ناگوار خشونت خانگی و ترومایی بر سلامت جسمی و روانشناختی زنان ، هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تجارب زیستی بعد از تروما در زنان قربانی خشونت خانگی بود. هدف از این پژوهش تعیین و تجارب زیستی بعد از تروما در زنان قربانی خشونت خانگی بود.

در این پژوهش کیفی که با رویکرد تحلیل محتوا در سال 1399 انجام شد، داده ها از طریق تحلیل ثانویه داده ها، مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 50 نفر از زنان قربانی خشونت خانگی به روش تحلیل تماتیک، مورد بررسی قرار گرفت. روش نظریه مبنایی با استفاده از نمونه برداری نظری و در هر مرحله با توجه به تحلیل داده های پیشین از بین زنانی که تمایل به انجام مصاحبه داشتند. داده ها در این مطالعه با روش Corbin و  Strauss تحلیل شد.

تحلیل داده ها منجر به استخراج 3 مقوله تبیینی و 20 مقوله تفسیری و 64 مقوله توصیفی گردید که عبارتند از؛ 1. رفتارهای تجربه شده بعد از تروما (رفتارهای تقابلی، رفتارهای انتقام جویانه، روی آوردن به مشروبات و سیگار، تاثیر بر پاسخ های فیزیولوژی، اقدام به خودکشی و رفتارهای منفعلانه)، 2. هیجان های تجربه شده بعد از تروما (عزت نفس پایین، ترس، خشم، نفرت و فقدان لذت در زندگی) و 3. افکارهای تجربه شده بعد از تروما (ترس همیشگی، احساس بی پناهی و بدبختی، آرزوی مردن، نفرت از زن بودن، مقایسه خود با دیگران، نفرت از خود، اندیشیدن به طلاق، آرزوی کشتن همسر، عدم عشق به فرزندان، میل به خیانت، اندیشیدن به خودکشی، بی تفاوتی، ندامت از ازدواج، در فکر انتقام و نفرت از جنس مرد.

بر مبنای این نتایج، زنان در معرض خشونت خانگی دچار مشکلات عدیده ای در حوزه رفتار تجربه شده، هیجان های تجربه شده و افکار تجربه شده بعد از تجارب ترومایی قرار دارند. این یافته ها می تواند در ارزیابی خطر، تعیین مسیرهای درمانی و مدیریت خشونت خانگی در زنان قربانی مفید واقع گردد.