رابطه احساس غربت با سلامت روان و حمایت های اجتماعی دانشجویان دختر خوابگاه های کوی دانشگاه تهران

احساس غربت توسط بسیاری از دانشجویان خصوصا آنان که در زمان تحصیل در خوابگاه‌های دانشجویی ساکن می‌شوند، تجربه می‌شود. پژوهش حاضر با موضوع رابطه احساس غربت با سلامت روان و حمایت‌های اجتماعی دانشجویان دختر خوابگاه‌های کوی دانشگاه تهران انجام شد.

نوع تحقیق حاضر با توجه به هدف آن کاربردی و روش آن با توجه به ماهیت جمع‌‌آوری داده‌-ها، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی ارشد و دکتری خوابگاه‌‌های کوی دانشگاه تهران به تعداد 1200 نفر بودند که از آن میان طبق جدول مورگان 384 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه احساس غربت فارسی؛ پرسشنامه حمایت اجتماعی واکسی و همکاران؛ پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و ویلیامز استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌‌های آماری از آزمون همبستگی پیرسون و از روش رگرسیون چندگانه گام به گام بهره گرفته شد.

نتایج آمار توصیفی و استنباطی پژوهش نشان از آن دارد که بین احساس غربت، دلتنگی برای خانواده و میل بازگشت به وطن با سلامت روان، حمایت‌های اجتماعی و حتی علایم سلامت جسمانی، علایم اضطراب و اختلال خواب دانشجویان دختر مورد پژوهش ارتباط معناداری بین (55/0=r) تا (71/0=r) برقرار است.

با توجه به نتایج پژوهش حاضر کنترل و مدیریت میزان احساس غربت دانشجویان دختر ساکن خوابگاه‌ها تاثیر مستقیم و معناداری در ارتقای سطح سلامت روان آنان و حمایت‌های اجتماعی این دانشجویان دارد.